Yukarıdaki kişilik özelliklerini taşıyan çocuklarda ailede, çevrede meydana gelen bir yaşam olayıyla okul korkusu kendisini gösterir. Örneğin;
•Yeni bir kardeşin doğumu ve kıskançlık olayı,
•Ailenin ev değiştirmesi, göç etmesi, çevre değişikliği,
•Çocuğun ebeveynlerden birini veya başka bir yakınını kaybetmesi, aileden birinin hastahaneye yatması,
•Anne-babanın uzun süren geçimsizlikleri,
•Okulda öğretmen ya da arkadaşlarınca küçük düşürülme, korkutulma,
•Ailede sosyo-ekonomik kriz halleri gibi nedenlerle çocuklarda okul korkusu gelişebilir.
•Okul fobisi olan çocuklar ve aileleri üzerinde yapılan birçok araştırmada şu sonuçlar görülmüştür:
•Anne-baba çocukla ilişkilerinde aşırı verici, koruyucu kollayıcı bir tutum takınmaktadır. Çocuğun yapabileceği her şeyi onlar yapmaktadır. Böylelikle çocuk pasif ve bağımlı kişilikte yetişmektedir.
•Anne-baba gergin, sıkıntılı doğadadırlar. Çocukları için “başlarına bir olumsuzluk, felaket gelirse” endişesini taşırlar.
Çocuk anlayış ile karşılanmalı. KIZMAK, ÖFKELENMEK bunlardan kaçınılmalıdır. Ya da çocuğa "Haydi okula yürü bakalım." deyip kolundan tutarak götürmek de çok saçma bir davranıştır. Aile her çocukta az da olsa görülen bu fobilere karşı sakin olmalı en yakın ruh doktoruna başvurmalıdır. Bunun yanı sıra aile daha farklı şekillerde evlatlarına yardımcı olabilirler.
Bunlar :
•Okul ve öğretmen ile bir işbirliği sağlanmalıdır.
•Ruh doktoruna başvurulmalıdır.
•Olumsuz aile tutumları yerini saygılı, mutlu bir aile tutumlarına çevrilmelidir.
•Çocuğun güvende hissetmesi için aile fertlerinin ilk günlerde okulun bahçesinde sonra okul içinde durmaları, çocuklarını sınıflarına kendi elleri ile bırakmaları gerekir. Bu şekilde çocuk okula gitmekteki korkusunu üzerinden atacaktır.
Genel olarak şunu söyleyebiliriz. Bu bir üçgen şeklinde çözümdür.
Kaynak:http://psikolojiblogu.blogspot.com.tr/2012/12/cocuklarn-okuldan-korkmas-fobiler.html#more(14.04.2014)
Etiketler:Aile, Psikolog, Öğretmen
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder